absolventův

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /apsɔlvɛntuːf/

Woordafbreking

• ab·sol·ven·tův

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het zelfstandig naamwoord absolvent met het achtervoegsel -ův

Bijvoeglijk naamwoord

absolventův

1. (onderwijs) de afgestudeerde zijn; eigendom van een afgestudeerde

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig
	bezield	onbezield			bezield	onbezield
nominatief	absolventův		absolventova	absolventovo	absolventovi	absolventovy		absolventova
genitief	absolventova		absolventovy	absolventova	absolventových
datief	absolventovu		absolventově	absolventovu	absolventovým
accusatief	absolventova	absolventův	absolventovu	absolventovo	absolventovy			absolventova
vocatief	absolventův		absolventova	absolventovo	absolventovi	absolventovy		absolventova
locatief	absolventově / absolventovu		absolventově	absolventově / absolventovu	absolventových
instrumentalis	absolventovým		absolventovou	absolventovým	absolventovými

Verwante begrippen

• absolventka v
• absolventský