aanklager

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanklager    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaɲklaɣər / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·kla·ger

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van aanklagen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanklager	aanklagers
verkleinwoord	(aanklagertje)	(aanklagertjes)

Zelfstandig naamwoord

de aanklager m

1. (juridisch) iemand die een strafzaak aanspant

   ▸ 'De openbare aanklager had twintig jaar geëist voor het sympathiseren met de marxistisch-leninistische beweging, terrorisme en landverraad. We hoorden pas weken later dat de rechtszaak had plaatsgevonden.

   ▸ Het eerste punt was, zoals verwacht, de mededeling van de openbaar aanklager, ene Ebba Bengtsson-Stàhle, dat zij weliswaar de leiding over het vooronderzoek had, maar uiteraard alle vertrouwen had in de competentie van de politie en rekende op een even goede samenwerking als altijd.

Hyponiemen

• staatsaanklager, hoofdaanklager

Verwante begrippen

• mannelijke vorm van aanklaagster

Typische woordcombinaties

• openbare aanklager

officier van justitie

Vertalingen

    1. iemand die een proces aanspant   

Afrikaans: aanklaer (af) Duits: Ankläger (de) m Deens: anklager (da) m Engels: accuser (en) Frans: accusateur (fr) m

Italiaans: accusatore (it) m Oudnoords: áberi m Papiaments: acusado (Aruba), akusadó (Curaçao) Pools: oskarżyciel (pl) m Spaans: acusador (es) m, actor (es) m

Gangbaarheid

• Het woord aanklager staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanklager" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.