wetend

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wetend    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwetənt / (2 lettergrepen); /ˈʋetənt/

Woordafbreking

• we·tend

Woordherkomst en -opbouw

•  weten ww  met de uitgang -d

Werkwoord

vervoeging van:	weten
verbogen vorm:	wetende

wetend

1. onvoltooid deelwoord van weten
2. bijwoordelijk gebruikt terwijl men weet, met bepaalde kennis

   • Toen nog niet wetende dat ze zwanger was, stak ze een sigaret op. 
   • Hij deed het even rustig aan, wetend dat het ergste nog moest komen. 
   • De kansen zijn klein. Dat wetende, ga ik het toch proberen. 

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	wetend	wetender	wetendst
verbogen	wetende	wetendere	wetendste
partitief	wetends	wetenders	-

Bijvoeglijk naamwoord

wetend

1. blijk gevend van kennis, inzicht of wijsheid

   • Terwijl hij dit zei, mompelden de toehoorders met een wetend air en schreven in hun opschrijfboekjes. 

2. (verouderd) beschikkend over kennis, inzicht of wijsheid
3. (verouderd) (van handelingen) met overdenking of inzicht gedaan

Synoniemen

• [2] geleerd
• [2] verstandig
• [2] wijs
• [3] bewust
• [3] opzettelijk

Antoniemen

• onwetend

Gangbaarheid

• Het woord wetend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.