• ver·te
  • Afgeleid van ver met het achtervoegsel -te.
enkelvoud meervoud
naamwoord verte vertes
verten
verkleinwoord - -

de vertev

  1. het gebied dat nog net binnen zichtsafstand is
    • In de verte beginnen de bergen. 
     Mijn laatste waterfles was vrijwel leeg toen ik in de verte gelukkig het meertje zag.[1]
     De ronde bergen in de verten kleurden pastelblauw en lila en vormden een mooi contrast met de warme aardse kleuren om mij heen.[1]

De wijde verte.

95 % van de Nederlanders;
90 % van de Vlamingen.[2]
  1. 1,0 1,1
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers  
  2.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


verte

  1. vrouwelijk enkelvoud van vert