vergunnen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vergunnen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vergunnen			te vergunnen
	toekomend		zullen vergunnen			te zullen vergunnen
voltooid	tegenwoordig		hebben vergund			te hebben vergund
	toekomend		vergund zullen hebben			vergund te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vergunnend		vergund			ev. vergun	mv. verouderd vergunt	vergunne
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vergun	vergunt	vergunt	vergunt	vergunt	vergunnen	vergunnen	vergunnen
verleden (o.v.t.)	vergunde	vergunde	vergunde	vergunde	vergunde	vergunden	vergunden	vergunden
toekomend (o.t.t.t.)	zal vergunnen	zult/zal vergunnen	zult/zal vergunnen	zult vergunnen	zal vergunnen	zullen vergunnen	zullen vergunnen	zullen vergunnen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vergunnen	zou vergunnen	zou(dt) vergunnen	zoudt vergunnen	zou vergunnen	zouden vergunnen	zouden vergunnen	zouden vergunnen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vergund	hebt vergund	hebt/heeft vergund	hebt vergund	heeft vergund	hebben vergund	hebben vergund	hebben vergund
verleden (v.v.t.)	had vergund	had vergund	had vergund	hadt vergund	had vergund	hadden vergund	hadden vergund	hadden vergund
toekomend (v.t.t.t.)	zal vergund hebben	zal/zult vergund hebben	zult/zal vergund hebben	zult vergund hebben	zal vergund hebben	zullen vergund hebben	zullen vergund hebben	zullen vergund hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vergund hebben	zou vergund hebben	zou/zoudt vergund hebben	zoudt vergund hebben	zou vergund hebben	zouden vergund hebben	zouden vergund hebben	zouden vergund hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vergund worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vergund				er is vergund
verleden	er werd vergund				er was vergund
toekomend	er zal vergund worden				er zal vergund zijn
voorwaardelijk	er zou vergund worden				er zou vergund zijn
lijdende vorm vergund worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vergund worden			vergund te worden
	toekomend		vergund zullen worden			vergund te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vergund zijn			vergund te zijn
	toekomend		vergund zullen zijn			vergund te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vergund	wordt vergund	wordt vergund	wordt vergund	wordt vergund	worden vergund	worden vergund	worden vergund
verleden (o.v.t.)	werd vergund	werd vergund	werd vergund	werdt vergund	werd vergund	werden vergund	werden vergund	werden vergund
toekomend (o.t.t.t.)	zal vergund worden	zult vergund worden	zult vergund worden	zult vergund worden	zal vergund worden	zullen vergund worden	zullen vergund worden	zullen vergund worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vergund worden	zou vergund worden	zou/zoudt vergund worden	zoudt vergund worden	zou vergund worden	zouden vergund worden	zouden vergund worden	zouden vergund worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vergund	bent vergund	bent/is vergund	zijt vergund	is vergund	zijn vergund	zijn vergund	zijn vergund
verleden (v.v.t.)	was vergund	was vergund	was vergund	waart vergund	was vergund	waren vergund	waren vergund	waren vergund
toekomend (v.t.t.t.)	zal vergund zijn	zult vergund zijn	zult vergund zijn	zult vergund zijn	zal vergund zijn	zullen vergund zijn	zullen vergund zijn	zullen vergund zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vergund zijn	zou vergund zijn	zou/zoudt vergund zijn	zoudt vergund zijn	zou vergund zijn	zouden vergund zijn	zouden vergund zijn	zouden vergund zijn