uitschuiver

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitschuiver    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈœytsxœyvər / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• uit·schui·ver

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling van uitschuiven met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uitschuiver	uitschuivers
verkleinwoord	uitschuivertje	uitschuivertjes

Zelfstandig naamwoord

de uitschuiver m

1. (verouderd) voorwerp dat bij gebruik langer wordt doordat onderdelen langs elkaar bewegen
   1. (muziek) blaasinstrument waarbij de toonhoogte door het aanpassen van de lengte kan worden gevarieerd
   2. (meubel) tafel met een mechaniek waardoor het tafelblad langer kan worden gemaakt
2. (verouderd) het opeens uitglijden

   • En als je 's avonds huiswaarts keerend ergens ver van de markt af een uitschuiver op den stoep maakt dan is 't nog de kermis die je dat bezorgt, want dan ben je uitgegleden over een palinggraat of een bananenschil. 

3. (figuurlijk) door onhandigheid of onoplettendheid gemaakte fout

   • „Prins Filip heeft een nieuwe zware uitschuiver gemaakt”, schrijft Het Laatste Nieuws. 

Synoniemen

• [1.1] schuiftrompet
• [1.1] trombone
• [1.2] uitschuiftafel
• [2] uitglijer
• [2] blunder
• [2] flater
• [2] misser

Gangbaarheid

• Het woord uitschuiver staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitschuiver" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.