uitkerven/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitkerven
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitkerven			uit te kerven
	toekomend		zullen uitkerven uit zullen kerven			te zullen uitkerven uit te zullen kerven
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgekerfd/ uitgekorven			te hebben uitgekerfd/ uitgekorven
	toekomend		uitgekerfd/ uitgekorven zullen hebben			uitgekerfd/ uitgekorven te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitkervend		uitgekerfd/ uitgekorven			ev. kerf uit	mv. verouderd kerft uit	kerve uit (bijzin) uitkerve
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	kerf uit	kerft uit	kerft uit	kerft uit	kerft uit	kerven uit	kerven uit	kerven uit
verleden (o.v.t.)	kerfde uit/ korf uit	kerfde uit/ korf uit	kerfde uit/ korf uit	kerfde uit/ korft uit	kerfde uit/ korf uit	kerfden uit/ korven uit	kerfden uit/ korven uit	kerfden uit/ korven uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitkerven	zult/zal uitkerven	zult/zal uitkerven	zult uitkerven	zal uitkerven	zullen uitkerven	zullen uitkerven	zullen uitkerven
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitkerven	zou uitkerven	zou(dt) uitkerven	zoudt uitkerven	zou uitkerven	zouden uitkerven	zouden uitkerven	zouden uitkerven
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitkerf	uitkerft	uitkerft	uitkerft	uitkerft	uitkerven	uitkerven	uitkerven
verleden (o.v.t.)	uitkerfde/ uitkorf	uitkerfde/ uitkorf	uitkerfde/ uitkorf	uitkerfde/ uitkorft	uitkerfde/ uitkorf	uitkerfden/ uitkorven	uitkerfden/ uitkorven	uitkerfden/ uitkorven
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitkerven uit zal kerven	zult/zal uitkerven uit zult/zal kerven	zult/zal uitkerven uit zult/zal kerven	zult uitkerven uit zult kerven	zal uitkerven uit zal kerven	zullen uitkerven uit zullen kerven	zullen uitkerven uit zullen kerven	zullen uitkerven uit zullen kerven
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitkerven uit zou kerven	zou uitkerven uit zou kerven	zou(dt) uitkerven uit zou(dt) kerven	zoudt uitkerven uit zoudt kerven	zou uitkerven uit zou kerven	zouden uitkerven uit zouden kerven	zouden uitkerven uit zouden kerven	zouden uitkerven uit zouden kerven
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgekerfd/ uitgekorven	hebt uitgekerfd/ uitgekorven	hebt/heeft uitgekerfd/ uitgekorven	hebt uitgekerfd/ uitgekorven	heeft uitgekerfd/ uitgekorven	hebben uitgekerfd/ uitgekorven	hebben uitgekerfd/ uitgekorven	hebben uitgekerfd/ uitgekorven
verleden (v.v.t.)	had uitgekerfd/ uitgekorven	had uitgekerfd/ uitgekorven	had uitgekerfd/ uitgekorven	hadt uitgekerfd/ uitgekorven	had uitgekerfd/ uitgekorven	hadden uitgekerfd/ uitgekorven	hadden uitgekerfd/ uitgekorven	hadden uitgekerfd/ uitgekorven
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zal/zult uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zult/zal uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zult uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zal uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zullen uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zullen uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zullen uitgekerfd/ uitgekorven hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zou uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zou/zoudt uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zoudt uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zou uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zouden uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zouden uitgekerfd/ uitgekorven hebben	zouden uitgekerfd/ uitgekorven hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgekerfd/ uitgekorven worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgekerfd/ uitgekorven				er is uitgekerfd/ uitgekorven
verleden	er werd uitgekerfd/ uitgekorven				er was uitgekerfd/ uitgekorven
toekomend	er zal uitgekerfd/ uitgekorven worden				er zal uitgekerfd/ uitgekorven zijn
voorwaardelijk	er zou uitgekerfd/ uitgekorven worden				er zou uitgekerfd/ uitgekorven zijn
lijdende vorm uitgekerfd/ uitgekorven worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgekerfd/ uitgekorven worden			uitgekerfd/ uitgekorven te worden
	toekomend		uitgekerfd/ uitgekorven zullen worden			uitgekerfd/ uitgekorven te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgekerfd/ uitgekorven zijn			uitgekerfd/ uitgekorven te zijn
	toekomend		uitgekerfd/ uitgekorven zullen zijn			uitgekerfd/ uitgekorven te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgekerfd/ uitgekorven	wordt uitgekerfd/ uitgekorven	wordt uitgekerfd/ uitgekorven	wordt uitgekerfd/ uitgekorven	wordt uitgekerfd/ uitgekorven	worden uitgekerfd/ uitgekorven	worden uitgekerfd/ uitgekorven	worden uitgekerfd/ uitgekorven
verleden (o.v.t.)	werd uitgekerfd/ uitgekorven	werd uitgekerfd/ uitgekorven	werd uitgekerfd/ uitgekorven	werdt uitgekerfd/ uitgekorven	werd uitgekerfd/ uitgekorven	werden uitgekerfd/ uitgekorven	werden uitgekerfd/ uitgekorven	werden uitgekerfd/ uitgekorven
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgekerfd/ uitgekorven worden	zult uitgekerfd/ uitgekorven worden	zult uitgekerfd/ uitgekorven worden	zult uitgekerfd/ uitgekorven worden	zal uitgekerfd/ uitgekorven worden	zullen uitgekerfd/ uitgekorven worden	zullen uitgekerfd/ uitgekorven worden	zullen uitgekerfd/ uitgekorven worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgekerfd/ uitgekorven worden	zou uitgekerfd/ uitgekorven worden	zou/zoudt uitgekerfd/ uitgekorven worden	zoudt uitgekerfd/ uitgekorven worden	zou uitgekerfd/ uitgekorven worden	zouden uitgekerfd/ uitgekorven worden	zouden uitgekerfd/ uitgekorven worden	zouden uitgekerfd/ uitgekorven worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgekerfd/ uitgekorven	bent uitgekerfd/ uitgekorven	bent/is uitgekerfd/ uitgekorven	zijt uitgekerfd/ uitgekorven	is uitgekerfd/ uitgekorven	zijn uitgekerfd/ uitgekorven	zijn uitgekerfd/ uitgekorven	zijn uitgekerfd/ uitgekorven
verleden (v.v.t.)	was uitgekerfd/ uitgekorven	was uitgekerfd/ uitgekorven	was uitgekerfd/ uitgekorven	waart uitgekerfd/ uitgekorven	was uitgekerfd/ uitgekorven	waren uitgekerfd/ uitgekorven	waren uitgekerfd/ uitgekorven	waren uitgekerfd/ uitgekorven
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zult uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zult uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zult uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zal uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zullen uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zullen uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zullen uitgekerfd/ uitgekorven zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zou uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zou/zoudt uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zoudt uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zou uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zouden uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zouden uitgekerfd/ uitgekorven zijn	zouden uitgekerfd/ uitgekorven zijn