uitbraken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitbraken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·bra·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit  en  braken 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitbraken	braakte uit	uitgebraakt
zwak -t	volledig

Werkwoord

uitbraken

1. overgankelijk brakend uitspuwen
2. overgankelijk (pejoratief) uiten

Verwante begrippen

• kotsen, overgeven

Afgeleide begrippen

• uitbraakpoging, uitbraaksel, uitbraking

Vertalingen

    1.   

Spaans: provocar (es)

Werkwoord

vervoeging van
uitbreken

uitbraken

1. (in een bijzin) meervoud verleden tijd van uitbreken
   

   • ...dat wij uitbraken. 
     
   • ...dat jullie uitbraken. 
     
   • ...dat zij uitbraken. 

Zelfstandig naamwoord

de uitbraken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord uitbraak

Gangbaarheid

• Het woord uitbraken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitbraken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.