pejoratief
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: pejoratief (hulp, bestand)
- IPA: /'pejorɑ'tif/
Woordafbreking
- pe·jo·ra·tief
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ongunstig’ voor het eerst aangetroffen in 1912 [1]
- afgeleid van het Franse péjoratif
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | pejoratief | pejoratiever | pejoratiefst |
| verbogen | pejoratieve | pejoratievere | pejoratiefste |
| partitief | pejoratiefs | pejoratievers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
pejoratief
- minachting tonend
- Maar weinig mensen gebruiken vaak pejoratieve woorden.
- een ongunstige hoedanigheid of ontwikkeling aanduidend
Antoniemen
- [2] melioratief
Vertalingen
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | pejoratief | pejoratieven |
| verkleinwoord | pejoratiefje | pejoratiefjes |
Zelfstandig naamwoord
pejoratief m
- een woord waarmee minachting getoond wordt
- Je moet niet zoveel pejoratieven in je tekst gebruiken, mensen vinden dat niet prettig.
Antoniemen
Gangbaarheid
- Het woord pejoratief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "pejoratief" herkend door:
| 35 % | van de Nederlanders; |
| 75 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
