spise
- spi·se
- Afkomstig uit het Nederduits
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
spise |
spiser |
spiste |
spist |
volledig |
spise
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | spise | spisen | spiser | spiserne |
genitief | spises | spisens | spisers | spisernes |
spise, g
- spise in: Det Danske Sprog- og LitteraturselskabDen Dankse Ordbog op website:ordnet.dk
- spi·se
- Afkomstig van het Oudnoordse woord spíza ww ("voorzien van voedsel"), dat van het Middelnederduitse woord spisen ww ("eten") komt, dat weer van het Latijnse woord expendere ww ("afwegen, uitdelen") komt
Naar frequentie | 441 |
---|
spise
- ikke spise fisk
geen vis eten
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | spise | spisen | spiser | spisene |
genitief | spises | spisens | spisers | spisenes |
spise m
- IPA: /spɪsɛ/
- spi·se
spise
- –
- spisu