teken van slechthorenden
  • slecht·ho·rend
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen slechthorend slechthorender slechthorendst
verbogen slechthorende slechthorendere slechthorendste
partitief slechthorends slechthorenders -

slechthorend

  1. niet goed geluid kunnen waarnemen
    • Belemmering van de geleiding van het geluid door te veel oorsmeer, een kapot trommelvlies, een middenoor dat vol slijm of pus zit of gehoorbeentjes die niet goed bewegen. Dat heet geleidingsslechthorendheid[2] 
    • ‘Ik kom ervoor uit dat ik slechthorend ben en was dan ook blij om met Virgin Active te kunnen tonen dat mensen met gehoorbeperkingen ook een actief en gezond leven leiden’, aldus Welgemoed nog. ‘Maar blijkbaar vinden jullie (Virgin Active, red.) niet dat we dat doen. Blijkbaar schaamden jullie zich voor mijn gehoorimplantaat. Jullie werkten een deel van mezelf weg zonder toestemming en dat vind ik niet kunnen.’ [3]