schteenich
- schtee·nich
stellend | vergrotend | overtreffend |
---|---|---|
schteenich | - - - | - - - |
sterke verbuiging [1] | mannelijk enkelvoud |
vrouwelijk enkelvoud |
onzijdig enkelvoud |
meervoud |
---|---|---|---|---|
nominatief | schteenicher | schteenichi | schteenich | schteeniche |
datief | schteenichem | schteenicher | schteenichem | schteeniche |
accusatief | schteenicher | schteenichi | schteenich | schteeniche |
zwakke verbuiging [2] | mannelijk enkelvoud |
vrouwelijk enkelvoud |
onzijdig enkelvoud |
meervoud |
---|---|---|---|---|
nominatief | schteenich | schteenich | schteenich | schteeniche |
datief | schteeniche | schteeniche | schteeniche | schteeniche |
accusatief | schteenich | schteenich | schteenich | schteeniche |
gemengde verbuiging [3] | mannelijk enkelvoud |
vrouwelijk enkelvoud |
onzijdig enkelvoud |
meervoud |
---|---|---|---|---|
nominatief | schteenicher | schteenichi | schteenich | schteeniche |
datief | schteeniche | schteeniche | schteeniche | schteeniche |
accusatief | schteenicher | schteenichi | schteenich | schteeniche |
schteenich
schteenich
- onbepaald (zonder lidwoord) nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van schteenich
schteenich
- bepaald nominatief en accusatief enkelvoud stellende trap van schteenich
schteenich
- onbepaald nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van schteenich
schteenich
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van schteeniche