• schtee·nich
  • Afkomstig van het Duitse woord  steinig bn 
stellend vergrotend overtreffend
schteenich - - - - - -
sterke verbuiging [1] mannelijk
enkelvoud
vrouwelijk
enkelvoud
onzijdig
enkelvoud
meervoud
nominatief schteenicher schteenichi schteenich schteeniche
datief schteenichem schteenicher schteenichem schteeniche
accusatief schteenicher schteenichi schteenich schteeniche
zwakke verbuiging [2] mannelijk
enkelvoud
vrouwelijk
enkelvoud
onzijdig
enkelvoud
meervoud
nominatief schteenich schteenich schteenich schteeniche
datief schteeniche schteeniche schteeniche schteeniche
accusatief schteenich schteenich schteenich schteeniche
gemengde verbuiging [3] mannelijk
enkelvoud
vrouwelijk
enkelvoud
onzijdig
enkelvoud
meervoud
nominatief schteenicher schteenichi schteenich schteeniche
datief schteeniche schteeniche schteeniche schteeniche
accusatief schteenicher schteenichi schteenich schteeniche

schteenich

  1. stenig

schteenich

  1. onbepaald (zonder lidwoord) nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van schteenich

schteenich

  1. bepaald nominatief en accusatief enkelvoud stellende trap van schteenich

schteenich

  1. onbepaald nominatief en accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van schteenich
  1. zonder lidwoord
  2. met bepaald lidwoord
  3. met onbepaald lidwoord: ein, kein, mein, dein, sein, ihr (v, enk), unser, euer, ihr (mv), Ihr

schteenich

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van schteeniche