sacer
- sa·cer
- Afgeleid van sancīre.
sacer
- gewijd, heilig (aan: + genitivus/dativus)
- vervloekt
- (metaforisch) bestemd voor
- (postklassiek) eerbiedwaardig
- (van plaatsen) heilig
- onschendbaar
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | sacer | sacra | sacrum | sacrī | sacrae | sacra |
genitief | sacrī | sacrae | sacrī | sacrōrum | sacrārum | sacrōrum |
datief | sacrō | sacrae | sacrō | sacrīs | sacrīs | sacrīs |
accusatief | sacrum | sacram | sacrum | sacrōs | sacrās | sacra |
ablatief | sacrō | sacrā | sacrō | sacrīs | sacrīs | sacrīs |
vocatief | sacre | sacra | sacrum | sacrī | sacrae | sacra |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): sacrior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): sacrissimus |