predicatie

Niet te verwarren met: predictie, predicatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  predicatie    (hulp, bestand)
• IPA: / prediˈka(t)si / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• pre·di·ca·tie

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands predicatie / predicacie van Oudfrans predication, op te vatten als Naamwoord van handeling van prediceren met het achtervoegsel -atie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	predicatie	predicaties predicatiën
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de predicatie v

1. (religie) toespraak door een voorganger om een bepaald geloof uit te dragen

   ▸ Adressen voor pleeggezinnen waren vooral verkregen door oproepen vanaf kansel en preekstoel. Groningse pleegouders schreven aan de ouders van hun pleegdochter: „De predicatie was aangrijpend en na de mis holden moeders met betraande ogen naar de pastorie” – om zich op te geven.

2. (figuurlijk) vermanende toespraak

   ▸ Met mijn dronken kop durf ik haar predicatie gerust te interpreteren als een aanmoediging om nog meer plezier te maken.

Schrijfwijzen

• predikatie (officiële spelling tot 2006)

Synoniemen

• [1] preek, kanselrede, sermoen

Afgeleide begrippen

• [1] boetpredicatie

Gangbaarheid

• Het woord predicatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.