praxe
- IPA: /praksɛ/
- pra·xe
- Afgeleid van het Oudgriekse πρᾱξις (praxis)
praxe v
- praktijk; het uitvoeren van bepaalde activiteiten op basis van (voor)kennis of training
- praktijkervaring; ervaring opgedaan in de praktijk [1]
- praktijk, werkplaats; plaats ingericht voor de praktijk [1]
- «Lékař toho oddělení má v centru velkou praxi.»
- De arts van deze afdeling heeft in het centrum een grote praktijk.
- «Lékař toho oddělení má v centru velkou praxi.»
- (onderwijs) practicum; praktisch werk van leerlingen of studenten
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | praxe | praxe |
genitief | praxe | praxí |
datief | praxi | praxím |
accusatief | praxi | praxe |
vocatief | praxe | praxe |
locatief | praxi | praxích |
instrumentalis | praxí | praxemi |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)