penningr

Oudnoords

Woordafbreking

• penn·ing·r

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord pecunia

m sterk-a	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	penningr		penningar
genitief	pennings		penninga
datief	penningi		penningum
accusatief	penning		penninga

Zelfstandig naamwoord

penningr, m

1. (financieel) de kleinste munt
2. medaille
3. (veeteelt) vee
4. een stuk eigendom
5. huisbehoefte

Schrijfwijzen

• [1-5]: peingr
• [1-5]: pengr
• [1-5]: peningr

Afgeleide begrippen

• [1]: gullpenningar
• [1]: penningalauss
• [1]: penningaleysi
• [1]: penningarikr
• [1]: penningaskortr
• [1]: penningasterkr
• [1]: silfrpenningar

Overerving en ontlening

   

Deens: penge Duits: Pfennig Faeröers: peningur Iers: pinginn IJslands: peningur Middelnederlands: pennic Nederlands: penning Noors: penge Nynorsk: peng Nynorsk: penge Oudhoogduits: Pfenning Zweeds: pänning