peingr
- peing·r
- Afkomstig van het Oudengelse zelfstandige naamwoord penning
| m sterk-a |
enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | peingr | peingar | ||
| genitief | peings | peinga | ||
| datief | peingi | peingum | ||
| accusatief | peing | peinga | ||
peingr, m
- (financieel) de kleinste munt
- medaille
- (veeteelt) vee
- een stuk eigendom
- huisbehoefte