pengr

Oudnoords

Woordafbreking

• peng·r

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord pecunia

m sterk-a	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pengr		pengar
genitief	pengs		penga
datief	pengi		pengum
accusatief	peng		penga

Zelfstandig naamwoord

pengr, m

1. (financieel) de kleinste munt
2. medaille
3. (veeteelt) vee
4. een stuk eigendom
5. huisbehoefte

Schrijfwijzen

• [1-5]: peingr
• [1-5]: peningr
• [1-5]: penningr

Overerving en ontlening

   

Deens: penge Duits: Pfennig Faeröers: peningur Iers: pinginn IJslands: peningur Middelnederlands: pennic Nederlands: penning Noors: penge Nynorsk: peng Nynorsk: penge Oudhoogduits: Pfenning Zweeds: pänning