moci

Niet te verwarren met: mocí, močí

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /mɔtsɪ/
• Geluid:  moci    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mo·ci

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *moťi

Werkwoord

moci imperfectief  

1. kunnen; de mogelijkheid hebben

   «Můžu se stát bohatým.»

   Ik kan rijk worden.

2. kunnen; het vermogen hebben
3. kunnen, mogen; toestemming hebben

   «Mohli bychom si od vás, prosím, zatelefonovat?»

   Zouden wij van u alstublieft mogen telefoneren?

4. verantwoordelijk dragen

   «Z toho vyplývá, že si za to můžeš sám.»

   Daar uit blijkt, dat je er zelf verantwoordelijk voor draagt.

Vervoeging

		enkelvoud	meervoud
eerste persoon		mohu / můžu	můžeme
tweede persoon	informeel	můžeš	můžete
	formeel	můžete
derde persoon		může	mohou / můžou

Schrijfwijzen

• moct imperfectief

Synoniemen

1. –
2. být s to, být schopen, dokázat perfectief, dovést, umět imperfectief, zvládnout
3. smět imperfectief
4. zodpovídat

Antoniemen

• nemoci / nemoct imperfectief

Afgeleide begrippen

• nemoci imperfectief
• pomoci perfectief
• vymoci

Verwante begrippen

• možnost v
• možný
• nemohoucí

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

moci

1. genitief enkelvoud van moc
2. datief enkelvoud van moc
3. vocatief enkelvoud van moc
4. locatief enkelvoud van moc
5. nominatief meervoud van moc
6. accusatief meervoud van moc
7. vocatief meervoud van moc