moč
- IPA: /mɔtʃ/
- Afgeleid van het Proto-Slavische *moča
- urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /mɔtʃ/
- moč
- Afgeleid van het Proto-Slavische *moča
moč v
- urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | moč | moči / moče |
genitief | moči / moče | močí |
datief | moči | močím |
accusatief | moč | moči / moče |
vocatief | moči | moči / moče |
locatief | moči | močích |
instrumentalis | močí | močemi |
- (verouderd) urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | moč | moče |
genitief | moče | močů |
datief | moči | močům |
accusatief | moč | moče |
vocatief | moči | moče |
locatief | moči | močích |
instrumentalis | močem | moči |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
moč
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord močit