mandoline

[2] Een mandoline.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mandoline    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• man·do·li·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘snaarinstrument’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1806

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mandoline	mandolines
verkleinwoord	mandolinetje	mandolinetjes

Zelfstandig naamwoord

de mandoline v

1. (muziekinstrument) een klein, luitvormig tokkelinstrument met vier paar snaren waarop met een plectrum getokkeld wordt

   • Ze had heel smalle handen gehad en lang, goudblond haar. Haar ogen waren lichtblauw en ze kon prachtige liederen zingen waarbij ze zichzelf op de mandoline begeleidde.  

2. (huishouden) rechthoekige rasp/schaaf, waarmee flinterdunne plakjes gemaakt kunnen worden

Verwante begrippen

• [1] mandola

Vertalingen

    1. een klein, luitvormig tokkelinstrument met vier paar snaren waarop met een plectrum getokkeld wordt   

Duits: Mandoline (de) v Engels: mandolin (en) Frans: mandoline (fr) v Italiaans: mandolino (it) m Papiaments: bandolin

Pools: mandolina (pl) v Portugees: bandolim (pt) m Spaans: mandolina (es) v Tsjechisch: mandolína (cs) Zweeds: mandolin (sv)

Gangbaarheid

• Het woord mandoline staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mandoline" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Zelfstandig naamwoord

mandoline

1. (muziekinstrument) mandoline