intensief

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘krachtig, hevig’ voor het eerst aangetroffen in 1864 ^[1]
afgeleid van intensie met het achtervoegsel -ief

intensief

met veel ingrepen en aandacht, zo intens mogelijk
- De intensieve behandeling resulteerde niet in de gewenste vooruitgang.
- Meer voedsel produceren kan dan alleen door meer land aan te wenden. Moderne, intensieve landbouw is de enige manier om uitbreiding van landbouwareaal te stoppen en de natuur te redden, zo concludeerde het World Resource Institute begin december in een uitgebreid rapport. ^[2]
▸ De vijf andere bedrijven met pluimvee die zich in een straal van 3 kilometer rondom het getroffen bedrijf bevinden, worden gescreend. De komende twee weken worden die dieren intensief gemonitord op ziekteverschijnselen, schrijft ook 1Limburg.^[3]

1.

intensief o

(grammatica) een werkwoord waarvan de vorm een versterkte werking aangeeft, in het bijzonder door de van de stam van een bestaand werkwoord de slotmedeklinker is verscherpt
- Bukken, snuffen, wikken en hikken zijn intensieven van buigen, snuiven, wegen en hijgen.
(grammatica) een bijvoeglijk naamwoord waaraan een versterkend element is toegevoegd
- "Piepklein" is een intensief van "klein", net zoals "bikkelhard" dat van "hard" is.

Het woord intensief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "intensief" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[4]