instrueren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  instrueren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·stru·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘onderrichten’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• afgeleid van het Franse instruire (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
instrueren	instrueerde	geïnstrueerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

instrueren overgankelijk

1. een vaardigheid onderwijzen
2. (juridisch) (een zaak) voorbereiden

   ▸ Niemand in die wachtkamer heeft er waarschijnlijk speciaal om gevraagd om geïnstrueerd te worden in de wereld van de rechtswetenschap door juridisch medewerker Rosenquist of juridisch medewerker Letang?' probeerde hij.

Verwante begrippen

• bijbrengen, leren, scholen

Afgeleide begrippen

• instructeur, instructie, instructrice

Vertalingen

    1.   

Engels: instruct (en), teach (en) Frans: instruire (fr)

Spaans: enseñar (es), instruir (es)

Gangbaarheid

• Het woord instrueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "instrueren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.