havnehage
- hav·ne·ha·ge
havnehage m
- (landbouw) koppel, wei, weide (omheind)
- (landbouw) grasland, groenland, weiland (omheind met wat bomen en struiken)
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | havnehage | havnehagen | havnehager | havnehagene |
genitief | havnehages | havnehagens | havnehagers | havnehagenes |
- [1-2]: hamnehage