glaucus
- IPA: /ˈglaʊ̯.kʊs/
- Ontleend aan het Oudgriekse γλαῦκος.
glaucus
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | glaucus | glauca | glaucum | glaucī | glaucae | glauca |
genitief | glaucī | glaucae | glaucī | glaucōrum | glaucārum | glaucōrum |
datief | glaucō | glaucae | glaucō | glaucīs | glaucīs | glaucīs |
accusatief | glaucum | glaucam | glaucum | glaucōs | glaucās | glauca |
ablatief | glaucō | glaucā | glaucō | glaucīs | glaucīs | glaucīs |
vocatief | glauce | glauca | glaucum | glaucī | glaucae | glauca |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): glaucior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): glaucissimus |