glariën

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  glariën    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɣlarijə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• gla·riën, gla·ri·en

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands  glaren ww  "schitteren of glinsteren, vooral van de ogen" en glarie "glans, gloed of schittering van de ogen"; cognaat met "glas" en Engels glare

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
glariën	glariede	geglaried
zwak -d	volledig

Werkwoord

glariën

1. inergatief (van mensen en andere wezens met ogen) door ziekte of heftige gevoelens met glimmende ogen kijken of met glazen blik verwilderd staren

   • Hij wroetelde rond op de knieën, bleef op zijn handen geleund zitten glariën uit zijn hok en nu ontwaarde hij zijn wijf onder de stoof. 
   • Bruintje stond daar met zijn fluwelen paardeogen te glariën. 

2. (van dingen) licht weerspiegelen of uitstralen met wisselende sterkte

   • De wind zit oost, de lucht is glashelder en 's avonds glariën de sterren. 

Synoniemen

• glaren (uitspraakvariant)
• flonkeren
• glanzen
• glinsteren
• schitteren

Afgeleide begrippen

• glarieachtig
• glarieogen

Gangbaarheid

• Het woord glariën staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "glariën" herkend door:

11 %	van de Nederlanders;
10 %	van de Vlamingen.