flonkeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flonkeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• flon·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘warm schitteren’ voor het eerst aangetroffen in 1552
• uit het Middelnederlands

Werkwoord

flonkeren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
flonkeren	flonkerde	geflonkerd
zwak -d	volledig

1. op een levendige, onrustige, beweeglijke manier licht uitzenden of weerkaatsen

   • De sterren flonkeren in de hemel. 
   • De gastvrouw, met wie ik bevriend ben geraakt, heeft prachtig gedekt. De kaarsen flonkeren, het zilver schittert. Vlak voor we gaan aanzitten, neemt ze me even apart. „Wat een jaar, he”, zegt ze. „Ik word tachtig, maar dit was het ergste jaar uit mijn leven. Sinds de verkiezingen slaap ik slecht. Waar gaat het heen met de wereld?” 
   • De zon doet het hoofdkwartier van de Navo glanzen en flonkeren als een kroonjuweel. De ontelbare glazen panelen spelen een vrolijk spel met het felle licht wanneer Donald Trump donderdag even naar vieren arriveert. Onbeschaamd pronkt het gloednieuwe gebouw met zichzelf alsof het de Amerikaanse president wil laten zien klaar te zijn voor een lang en vitaal leven. Dat heeft iets ironisch, om niet zeggen provocerends, tegenover de man die het bondgenootschap nog niet zo lang geleden verouderd noemde.  

Synoniemen

• schitteren, glimmen

Vertalingen

    1. op een levendige, onrustige, beweeglijke manier licht uitzenden of weerkaatsen   

Duits: funkeln (de); glitzern (de)

Engels: twinkle (en)

Gangbaarheid

• Het woord flonkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flonkeren" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
51 %	van de Vlamingen.