deuviken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van deuviken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		deuviken			te deuviken
	toekomend		zullen deuviken			te zullen deuviken
voltooid	tegenwoordig		hebben gedeuvikt			te hebben gedeuvikt
	toekomend		gedeuvikt zullen hebben			gedeuvikt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	deuvikend		gedeuvikt			ev. deuvik	mv. verouderd deuvikt	deuvike
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	deuvik	deuvikt	deuvikt	deuvikt	deuvikt	deuviken	deuviken	deuviken
verleden (o.v.t.)	deuvikte	deuvikte	deuvikte	deuvikte	deuvikte	deuvikten	deuvikten	deuvikten
toekomend (o.t.t.t.)	zal deuviken	zult/zal deuviken	zult/zal deuviken	zult deuviken	zal deuviken	zullen deuviken	zullen deuviken	zullen deuviken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou deuviken	zou deuviken	zou(dt) deuviken	zoudt deuviken	zou deuviken	zouden deuviken	zouden deuviken	zouden deuviken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gedeuvikt	hebt gedeuvikt	hebt/heeft gedeuvikt	hebt gedeuvikt	heeft gedeuvikt	hebben gedeuvikt	hebben gedeuvikt	hebben gedeuvikt
verleden (v.v.t.)	had gedeuvikt	had gedeuvikt	had gedeuvikt	hadt gedeuvikt	had gedeuvikt	hadden gedeuvikt	hadden gedeuvikt	hadden gedeuvikt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gedeuvikt hebben	zal/zult gedeuvikt hebben	zult/zal gedeuvikt hebben	zult gedeuvikt hebben	zal gedeuvikt hebben	zullen gedeuvikt hebben	zullen gedeuvikt hebben	zullen gedeuvikt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gedeuvikt hebben	zou gedeuvikt hebben	zou/zoudt gedeuvikt hebben	zoudt gedeuvikt hebben	zou gedeuvikt hebben	zouden gedeuvikt hebben	zouden gedeuvikt hebben	zouden gedeuvikt hebben