deksel
- dek·sel
- In de betekenis van ‘klep’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- Naamwoord van handeling van dekken met het achtervoegsel -sel.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | deksel | deksels |
| verkleinwoord | dekseltje | dekseltjes |
- een voorwerp om een hol open lichaam mee af te dekken
- Ligt het deksel op de pan?
- ▸ Ze draaide de deksel van het potje en pakte er een crèmekleurige capsule uit.[2]
- Het woord deksel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "deksel" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "deksel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ “All-inclusive”
(2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2 - ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
