Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • de·creet
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verordening’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord decreet decreten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

decreet o [3]

  1. (juridisch) verordening van overheidswege zonder inmenging van het parlement, in Nederland noemen we dit een Koninklijk Besluit.
    • De avondklok is per decreet ingevoerd 
  2. (juridisch) wet uitgevaardigd door een van de Belgische gewesten of gemeenschappen
  3. (religie) uitvaardiging van een pauselijk besluit of wetsbepaling, als onderdeel van het rooms-katholieke rechtsbestel
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

76 % van de Nederlanders;
96 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

  • Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen