• de·creet
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verordening’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord decreet decreten
verkleinwoord - -

het decreeto [3]

  1. (juridisch) verordening van overheidswege zonder inmenging van het parlement, in Nederland noemen we dit een Koninklijk Besluit.
    • De avondklok is per decreet ingevoerd 
  2. (juridisch) wet uitgevaardigd door een van de Belgische gewesten of gemeenschappen
  3. (religie) uitvaardiging van een pauselijk besluit of wetsbepaling, als onderdeel van het rooms-katholieke rechtsbestel
76 % van de Nederlanders;
96 % van de Vlamingen.[4]
  • Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.