decreteren
- Geluid: decreteren (hulp, bestand)
- de·cre·te·ren
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afkondigen van een besluit’ voor het eerst aangetroffen in 1548 [1]
- afgeleid van het Franse décréter (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| decreteren |
decreteerde |
gedecreteerd |
| zwak -d | volledig | |
decreteren
- overgankelijk bij decreet vaststellen
1. bij decreet vaststellen
- Het woord decreteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.