cursief

Nederlands

"Romein" (boven) versus "cursief" (onder).

Uitspraak

• Geluid:  cursief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cur·sief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schuin (van letters)’ voor het eerst aangetroffen in 1566
• Via Middelfrans cursif van Middeleeuws Latijn cursivus, afgeleid van het Latijnse werkwoord cursare, "[heen en weer] lopen"

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	cursief	cursiever	cursiefst
verbogen	cursieve	cursievere	cursiefste
partitief	cursiefs	cursievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

cursief

1. (typografie), (taalkunde) een schuingedrukt lettertype

   • Door iets cursief te drukken hoop je dat het meer opvalt. 

Synoniemen

• schuingedrukt

Antoniemen

• romein

Afgeleide begrippen

• cursiefje
• cursiveren
• cursivering

Verwante begrippen

• cursus
• koers

Vertalingen

    1.   

Duits: kursiv (de) Engels: italic (en)

Frans: cursif (fr)

Gangbaarheid

• Het woord cursief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cursief" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.