caballarius

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ka.balˈlaː.ri.us/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van caballus “paard” met het achtervoegsel -arius

Zelfstandig naamwoord

caballārius m

1. man te paard, ruiter
2. paardenverzorger, staljongen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	caballārius	caballāriī
genitief	caballāriī	caballāriōrum
datief	caballāriō	caballāriīs
accusatief	caballārium	caballāriōs
vocatief	caballārie	caballāriī
ablatief	caballāriō	caballāriīs

Overerving en ontlening

• Frans: chevalier
• Italiaans: cavallaio
• Occitaans: cavallier
  • Frans: cavalier
  • Italiaans: cavaliere
• Portugees: cavaleiro
• Spaans: caballero