berggeit
- berg·geit
- samenstelling van berg zn en geit zn
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | berggeit | berggeiten |
verkleinwoord | berggeitje | berggeitjes |
- (evenhoevigen) een soort geit die leeft op rotsachtige ondergrond in de bergen
- (figuurlijk) iemand die heel goed kan klimmen in de bergen
- ▸ In de afgelopen paar jaar zijn er twee tochten uitgezet die bijna niet te bevatten zijn. De Great Trail dwars door Canada is van kust tot kust meer dan 24.000 kilometer lang waarvoor je er een aantal jaar voor uit zult moeten trekken. De Great Himalaya Trail (GHT) is daarentegen slechts 1.700 kilometer lang maar is alleen voor echte berggeiten: hij loopt zelfs langs Everest Base camp.[1]
1. een soort geit die leeft op rotsachtige ondergrond in de bergen.
- Het woord berggeit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "berggeit" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be