belezen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  belezen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·le·zen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘veel gelezen hebbend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1782
• (bijv. nw.) quasi een voltooid deelwoord, afgeleid van lezen met het voorvoegsel be-
• (ww.) van Middelnederlands belesen

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	belezen	belezener	belezenst
verbogen			belezenste
partitief	belezens	belezeners	-

Bijvoeglijk naamwoord

belezen

1. veel gelezen hebbend (en hopelijk daardoor enige kennis opgedaan)

   • Sinds hij wat belezener geworden is, is het het stuk aangenamer met hem te converseren. 

Antoniemen

• onbelezen

Afgeleide begrippen

• belezenheid

Vertalingen

    1.   

Engels: well-read (en)

Spaans: leído (es)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
belezen	belas	belezen
klasse 5	volledig

Werkwoord

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van lezen met het voorvoegsel be-

belezen

1. bezweren, een geest uitdrijven door een gebed over iemand uit te spreken

Afgeleide begrippen

• beleesster, belezene, belezer, belezing

Werkwoord

• vervoeging van belezen: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs)

vervoeging van:	belezen…
geen verbogen vorm

belezen

1. voltooid deelwoord van belezen

Gangbaarheid

• Het woord belezen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "belezen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.