beitelen

Nederlands

beitelen

Uitspraak

• Geluid:  beitelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bei·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van beitel met het achtervoegsel -en

Werkwoord

beitelen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beitelen	beitelde	gebeiteld
zwak -d	volledig

1. iets met een beitel (be)werken, met een scherp voorwerp steen bewerken

   • Die rotsen krijgen zulke grillige vormen doordat ze niet superhard zijn. Ze zijn van zandsteen. Met een mes kun je erin krassen. In die steile, verticale rotsen van zandsteen maakt de bij zijn holletje: een bijenflat. De bij zet zijn kaken in de steen, en knaagt, en knaagt, en knaagt. Niet met zijn tanden, dat schreef ik in het begin alleen omdat het rijmt op handen. Maar een bij heeft geen tanden. Hij beitelt met zijn kaken, die eruitzien als een nijptang. Je kunt het gerasp in de rots op een meter afstand horen. De bij heeft nog geen Nederlandse naam, maar ‘beitelbij’ zou passen. 

Synoniemen

• hakken, houwen, uithakken, uithouwen, uitkappen, kerven,

Hyponiemen

• afbeitelen, inbeitelen, uitbeitelen

Afgeleide begrippen

• beitelboor, beitelkunst, beitelrijs, beitelslag, beitelvormig

Vertalingen

    1. iets met een beitel (be)werken, met een scherp voorwerp steen bewerken   

Engels: chisel (en)

Spaans: cincelar (es)

Gangbaarheid

• Het woord beitelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beitelen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.