Stellerse zeekoe
- Geluid: Stellerse zeekoe (hulp, bestand)
- IPA: / ˈstɛlərsə ˈzeku / (5 lettergrepen)
- Stel·ler·se zee·koe
- eponiem verbinding van Stellerse en zeekoe, genoemd naar de ontdekker, de 18e-eeuwse Duitse natuuronderzoeker G.W. Steller
: "Stellerse" op te vatten als de verbogen vorm van een met het achtervoegsel -s van deze naam afgeleid bijvoeglijk naamwoord
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | Stellerse zeekoe | Stellerse zeekoeien |
| verkleinwoord | - | - |
de Stellerse zeekoe v
- (zeekoeien) (verouderd) uitgestorven zeezoogdier verwant aan de lamantijn, Hydrodamalis gigas
- ▸ ⧖ In 1741 werd de Stellerse Zeekoe, in de wiergronden van de Beering Zee [sic!] ontdekt; 31 jaar later, in 1772 was er geen enkele exemplaar meer over.[1]
- ▸ ⧖ De Steller'sche zeekoe.
Van de vermaarde Steller'sche zeekoe (Rytina Stelleri of gigas) zyn in den laatsten tyd verscheidene in goeden staat gebleven geraamten ontdekt.[2]
- Het woord 'Stellerse zeekoe' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑
Weblink bron De Schotten bemestten de planten in de zee in: Nieuwsblad van het Zuiden, jrg. 13 nr. 3884 (14 september 1957), N.V. Drukkerij Het Nieuwsblad, Tilburg, p. 6 kol. 3
- ↑ Weblink bron “Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant” (24 juli 1893)
