Arturův

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /artʊruːf/

Woordafbreking

• Ar·tu·rův

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van de eigennaam Artur met het achtervoegsel -ův

Bijvoeglijk naamwoord

Arturův

1. Arturs, Arthurs; eigendom van Artur / Arthur

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig
	bezield	onbezield			bezield	onbezield
nominatief	Arturův		Arturova	Arturovo	Arturovi	Arturovy		Arturova
genitief	Arturova		Arturovy	Arturova	Arturových
datief	Arturovu		Arturově	Arturovu	Arturovým
accusatief	Arturova	Arturův	Arturovu	Arturovo	Arturovy			Arturova
vocatief	Arturův		Arturova	Arturovo	Arturovi	Arturovy		Arturova
locatief	Arturově / Arturovu		Arturově	Arturově / Arturovu	Arturových
instrumentalis	Arturovým		Arturovou	Arturovým	Arturovými