šroub
- IPA: /ʃroʊ̯p/
- šroub
- bout; een uit metaal vervaardigde ronde staaf met kop
- (scheepvaart) schroef; een werktuig met twee of meer gebogen bladen die door draaiing een schip voortbewegen
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | šroub | šrouby |
genitief | šroubu | šroubů |
datief | šroubu | šroubům |
accusatief | šroub | šrouby |
vocatief | šroube | šrouby |
locatief | šroubu | šroubech |
instrumentalis | šroubem | šrouby |
- lodní šroub monbezield
- stavěcí šroub monbezield – stelschroef
- utahovat / utáhnout šroub – een schroef aandraaien
- uvolňovat / uvolnit šroub – een schroef losdraaien
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)