zwichten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zwichten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zwich·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wijken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zwichten	zwichtte	gezwicht
zwak -t	volledig

Werkwoord

zwichten

1. ergatief toegeven, wijken; het moeten afleggen

   • De vijand zwichtte onder de druk van de onverwachte hevige aanval. 

2. overgankelijk, (molenaarsambacht) het aanpassen van de zeilvoering op de wieken i.v.m. de windsterkte

   • Bij sterkere wind moet je de molen zwichten door zeil te minderen, bij zwakkere wind juist meer zeil spannen. 

Synoniemen

• [1] capituleren

Afgeleide begrippen

• [2] zwichtstelling, zelfzwichting

Zelfstandig naamwoord

de zwichten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zwicht

Vertalingen

    1. toegeven, wijken   

Engels: yield (en), surrender (en)

Spaans: ceder (es), rendirse (es)

Gangbaarheid

• Het woord zwichten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zwichten" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.