zelfverdedigingssport

  • zelf·ver·de·di·gings·sport
enkelvoud meervoud
naamwoord zelfverdedigingssport zelfverdedigingssporten
verkleinwoord

de zelfverdedigingssportv / m

  1. (sport) vechtsport die voortkomt uit technieken waarmee men zich tegen een aanvalllen kan verweren
     Zijn moeder, die later de politie belde om het incident te melden, prijst haar zoon. ,,Ik ben hartstikke trots op hem. Die zelfverdedigingssport is niet voor niets.[2]
     "Jiujitsu is echt een zelfverdedigingssport, terwijl het bij judo veel meer gaat om techniek", zegt Nijmeijer.[3]


  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2.   Weblink bron
    Peter van de Stadt
    “Horrorclownjager Luc (14): Ik zou hem zo weer pakken” (10-01-2017), Tubantia
  3.   Weblink bron “Judokwai Vriezenveen: 40 jaar judo en jiujitsu” (06-10-2017), Tubantia