zelfbeschikkingsrecht

  • zelf·be·schik·kings·recht
enkelvoud meervoud
naamwoord zelfbeschikkingsrecht zelfbeschikkingsrechten
verkleinwoord - -

het zelfbeschikkingsrechto

  1. (juridisch) het grondrecht van een burger om als enige over het eigen lichaam en lot te mogen beschikken
    • „Rechtsstatelijk ontstaan er risico’s wanneer bepaalde geloofsovertuigingen het zelfbeschikkingsrecht van anderen aantasten.” [1] 
  2. (juridisch), nationaal zelfbeschikkingsrecht of zelfbeschikkingsrecht van naties, is een internationaal gebruikt beginsel dat volkeren van de hele wereld toelaat te bepalen onder welke soevereiniteit ze willen vallen. Historisch bekend uit het Marxistisch Programma (1903) en van de Amerikaanse president Woodrow Wilson (1916).