wijting

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wijting    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʋɛi.tɪŋ/

wijting

Woordafbreking

• wij·ting

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Middelnederlands witinc, op te vatten als afgeleid van  wit bn  met het achtervoegsel -ing vanwege zijn witte kleur; in de betekenis van ‘beenvis’ voor het eerst aangetroffen in 1286
  Vergelijk Duits Wittling (ook: Weißling) en Middelnederduits witling.
• [B] van Engels whiting (in 1846)
• [C] Naamwoord van handeling van wijten met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wijting	wijtingen
verkleinwoord	wijtinkje	wijtinkjes

Zelfstandig naamwoord

[A] de wijting m

1. (straalvinnigen) bepaald soort straalvinnige vis, Merlangius merlangus , uit de familie van schelvissen (Gadidae ), orde schelvisachtigen (Gadiformes ), die voorkomt in het noordoosten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee

Hyperoniemen

• kabeljauwen, kabeljauwachtigen, kabeljauwachtige beenvissen, beenvissen, straalvinnigen, beenvisachtigen, chordadieren, dieren

Hyponiemen

• vlaswijting

Overerving en ontlening

• Engels: whiting

Vertalingen

    1. bepaald soort straalvinnige vis, Merlangius merlangus   

Duits: Wittling (de), Merlan (de) m Engels: whiting (en), merling (en) Frans: merlan (fr)m

Galicisch: bacalada (gl) Schots-Gaelisch: gealag (gd), cuiteag (gd) Spaans: merlán (es), plegonero (es) m

Zelfstandig naamwoord

[B] de wijting v / m

1. fijn geslempt krijt

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wijting	wijtingen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

[C] de wijting v

1. aanwijzing als schuldige of oorzaak

Gangbaarheid

• Het woord wijting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wijting" herkend door:

83 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.