• ver·søs·ter
  • Afkomstig van het Middelnoorse naamwoord versystir.
  • Afgeleid van søster met het voorvoegsel ver-.
  • 'Ver' beduidde oorspronkelijk 'man/ekteman' (echtgenoot), dus 'versøster' is letterlijk 'manns søster' (zuster van de echtgenoot).

versøster v

  1. (familie), (sociologie), (bijvorm) schoonzus, schoonzuster
bijvormen enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   versøster     versøstera 
  versøsteri  
  versøstrer     versøstrene  
genitief