urbefolkning

Noors

Afleiding van Noors: befolkning zn met het voorvoegsel ur-, met het voorvoegsel be- en met het achtervoegsel -ning

urbefolkning, m / v

(antropologie) autochtonen, inboorlingen, inheemse bevolking, oorspronkelijke bevolking, oorspronkelijke bewoner
«Definisjon av begrepet urbefolkning er noe sprikende. Dette henger sammen med et kultursyn som rådde fram til de siste decennier. Det herskende syn var at kulturene til etniske minoritetes var statiske. Nå erkjennes det at også urbefolningenes kulturer er i stadig forandring og at de ikke knyttes bare til gammeldagse kulturtrekk. ^[1]»
De definitie van de term inheemse bevolking is enigszins gevarieerd. Dit hangt samen met een culturele opvatting die tot de laatste decennia overheerste. De heersende opvatting was dat de culturen van etnische minderheden statisch waren. Het wordt nu erkend dat de culturen van de inheemse volkeren ook voortdurend veranderen en dat ze niet alleen verbonden zijn met ouderwetse culturele kenmerken.

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	urbefolkning	m: urbefolkningen v: urbefolkninga	urbefolkninger	urbefolkningene
genitief	urbefolknings	m: urbefolkningens v: urbefolkningas	urbefolkningers	urbefolkningenes