• by·be·folk·ning
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bybefolkning     m: bybefolkningen
v: bybefolkninga  
  bybefolkninger     bybefolkningene  
genitief   bybefolknings     m: bybefolkningens
v: bybefolkningas  
  bybefolkningers     bybefolkningenes  

bybefolkning, m / v

  1. (sociologie) stadsbevolking, stedelijke bevolking
    «I mange land leter man i dag med lys og lykte for å finne velegnede friarealer for den stadig voksende bybefolkning. [1]»
    In veel landen zoeken mensen tegenwoordig met lichten en lantaarns naar geschikte open plekken voor de steeds groter wordende stedelijke bevolking.
  1. Bybefolkningen må sikres FRIAREALER ("De stedelijke bevolking moet verzekerd zijn van OPEN GEBIEDEN")
    Krant: Kragerø, Torsdag 13. juli 1996, Nr. 82, 122. årgang, pagina 2