urbefolkningens
- ur·be·folk·nin·gens
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ur-, met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -ning en met de woorduitgang -ens
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
urbefolkningens
- genitief bepaald mannelijk enkelvoud van urbefolkning