slippen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  slippen    (hulp, bestand)
• IPA: /slɪpə(n)/

Woordafbreking

• slip·pen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wegglijden’ voor het eerst aangetroffen in 1588

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
slippen	slipte	geslipt
zwak -t	volledig

Werkwoord

slippen

1. ergatief wegglijden

   • Het ijsblokje slipte uit zijn hand. 

   ▸ De rand is echt niet zo ver weg, verdomme, als hij zijn arm uitstrekt kan hij hem bijna aanraken, maar zijn zolen slippen en elke gewonnen centimeter is meteen weer verloren.

2. ergatief door gladheid over de weg schuiven

   • De auto slipte over de weg. 

Hyponiemen

• afslippen, doorslippen, inslippen, ontslippen, wegslippen

Afgeleide begrippen

   

antislipband antislipcursus slip-over slipband slipbladig slipcase slipcursus slipgevaar slipketting slipkoppeling slipper slipschool slipspoor slipsteek slipstream sliptong sliptrein

Verwante begrippen

• antislip

Vertalingen

    1. door gladheid over de weg schuiven   

Duits: schlittern (de), rutschen (de), schleudern (de) Engels: slip (en), skid (en)

Frans: déraper (fr), glisser (fr) Spaans: derrapar (es), patinar (es)

Gangbaarheid

• Het woord slippen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slippen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Deens

Woordafbreking

• slip·pen

Zelfstandig naamwoord

slippen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van slip

Zelfstandig naamwoord

slippen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van slippe