ruif

Nederlands

1. Een stal met een ruif.

Uitspraak

• Geluid:  ruif    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ruif

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘traliewerk waarachter hooi ligt’ voor het eerst aangetroffen in 1696.
• Leenwoord uit Middenduits Räufe ‘ruif’; vgl. Oost-Nederlands reep, reupe.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruif	ruiven
verkleinwoord	ruifje	ruifjes

Zelfstandig naamwoord

de ruif v / m

1. (veeteelt) houten of ijzeren traliewerk als voederrek voor de dieren

Hyponiemen

• staatsruif, subsidieruif

Afgeleide begrippen

• ruiflat

Verwante begrippen

• drinkbak, kribbe, trog, voerbak

Vertalingen

    1. traliewerk waarachter hooi ligt   

Duits: Raufe (de) v Engels: hayrack (en), fodder rack (en)

Frans: râtelier (fr) m Nederduits: Rööp (nds) v

Werkwoord

vervoeging van
ruiven

ruif

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruiven
   

   • Ik ruif. 

2. gebiedende wijs van ruiven
   

   • Ruif! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruiven
   

   • Ruif je? 

Gangbaarheid

• Het woord ruif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruif" herkend door:

81 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.