rab
rab m
- (spreektaal) kliekje, overschotje
- «A la cantoche, il y avait un rab de frites.»
- Er was een restje friet in de kantine. [1]
- «A la cantoche, il y avait un rab de frites.»
- (spreektaal) overwerk
- «Le chef a essayé d'extorquer un rab supplémentaire.»
- De baas heeft geprobeerd extra overwerk af te dwingen. [1]
- «Le chef a essayé d'extorquer un rab supplémentaire.»
- IPA: /rap/
- rab
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | rab | rabi / rabové | |
genitief | raba | rabů | |
datief | korte vorm | rabu | rabům |
lange vorm | rabovi | ||
accusatief | raba | raby | |
vocatief | rabe | rabi / rabové | |
locatief | korte vorm | rabu | rabech |
lange vorm | rabovi | ||
instrumentalis | rabem | raby |